Korony cyrkonowe są to stałe uzupełnienia protetyczne wykonane na podbudowie z tlenku cyrkonu. Tlenek cyrkonu jest substancją, która w temperaturze pokojowej jest białym, krystalicznym ciałem stałym, odpornym chemicznie, trudno topliwym oraz biozgodnym. Ponadto materiał ten wykazuje znaczną wytrzymałość mechaniczną, wytrzymałość na zginanie oraz charakteryzuje się wysokimi walorami estetycznymi. Cechy takie pozwalają na zastosowanie go w stomatologii zarówno w pracach w odcinku bocznym, które muszą być odpowiednio wytrzymałe, jak i pracach w odcinku przednim, gdzie przede wszystkim ważne są wysokie walory estetyczne uzupełnienia. Poza stomatologią używa się go także w wykonawstwie implantów stawu biodrowego, w przemyśle kosmicznym oraz w produkcji osłon hamulcowych samochodów sportowych.
Kiedy warto założyć korony protetyczne z tlenku cyrkonu?
Protetyczne korony cyrkonowe służą odbudowie zniszczonych zębów, kiedy utrata tkanek jest zbyt duża i standardowe wypełnienie kompozytowe nie zapewni odpowiedniej wytrzymałości pozostałych tkanek zęba. Takie zniszczenia występują najczęściej z powodu choroby próchnicowej, po przebytych urazach zębów oraz w wyniku patologicznego starcia.
Kolejnym wskazaniem są zęby przebarwione, o niezadowalającej estetyce. Niektórych przebarwień zębów (np. spowodowanych przyjmowanymi w dzieciństwie lekami lub powstałych po leczeniu kanałowym) nie da usunąć się metodami zachowawczymi takimi jak piaskowanie. Wtedy warto rozważyć wykonanie uzupełnień protetycznych, które charakteryzują się trwałością kolorów.
„Zęby po leczeniu endodontycznym są znacznie osłabione. Korony cyrkonowe pozwalają wzmocnić takie zęby, zapobiegając odłamaniu się ścianek, co w konsekwencji mogłoby doprowadzić do ich utraty” – mówi dr n. med. Krystian Krupski, specjalista chirurgii stomatologicznej z K2 Medical & Dental
Kiedy nie można wykonać koron cyrkonowych?
Korony protetyczne mogą być wykonane, jeśli naddziąsłowo istnieje odpowiednia liczba tkanek pozwalająca na utrzymanie się pracy protetycznej. Jeśli ilość pozostałych tkanek jest zbyt mała (2-3 mm nad poziomem dziąsła) korona cyrkonowa może się nie utrzymać i taka praca nie będzie trwała, co wyklucza jej wykonanie.
Zęby zniszczone, z próchnicą poddziąsłową, gdzie nie można zapewnić odpowiedniej suchości pola zabiegowego są także przeciwwskazaniem do koron na bazie tlenku cyrkonu, ponieważ tak wykonane uzupełnienie będzie nieszczelne, co grozi dalszą destrukcją tkanek.
To dwa główne przeciwwskazania do tej metody.
Przebieg leczenia z zastosowaniem koron cyrkonowych
Na pierwszej wizycie lekarz przeprowadza dokładne badanie jamy ustnej oraz wykonuje zdjęcia radiologiczne niezbędne do zakwalifikowania zęba do założenia korony protetycznej. Na podstawie zdjęć RVG wyklucza ewentualne zmiany okołowierzchołkowe, pęknięcia, które byłyby przeciwwskazaniem do wykonania pracy.
Na kolejnym spotkaniu ząb jest szlifowany, tzn. wiertłem zbiera się określoną liczbę szkliwa, by stworzyć miejsce na przyszłą pracę protetyczną. Po oszlifowaniu pobiera się wycisk, który następnie przesyłany jest do laboratorium stomatologicznego, gdzie technik wykonuje przyszłą odbudowę. Ząb po preparacji zabezpieczony zostaje koroną tymczasową.
Następnie przymierzana jest praca jeszcze bez ostatecznej obróbki i bez tzw. glazury, a na ostatniej wizycie praca jest cementowana na stałe. Dodatkowo lekarz informuje jak dbać o taką koronę oraz instruuje jak powinna wyglądać higiena jamy ustnej.
Po oddaniu pracy ważne jest by pacjent zgłaszał się na wizyty kontrolne, pozwalające na sprawdzenie czy praca prawidłowo przylega do tkanek zęba oraz czy jest szczelna.
Do zalet koron cyrkonowych należy zaliczyć przede wszystkim ich znaczną wytrzymałość pozwalającą zastosować je w odcinku bocznym jak i przednim. Uzupełnienia takie są bardzo estetyczne. Ponadto są biozgodne, dzięki czemu nie dochodzi do reakcji uczuleniowych (w przeciwieństwie do koron opartych na metalach).
Korony takie charakteryzuje także bardzo dobre dopasowanie brzeżne. Korony cyrkonowe mogą być stosowane na zębach własnych, a także jako odbudowy na implantach.
Do wad zaliczyć należy przede wszystkim dużą twardość, przez co może dochodzić do ścierania naturalnych zębów przeciwstawnych. Taka metoda odtwarzania tkanek zęba jest wciąż metodą dość drogą.
Bibliografia
1. „Kompendium wykonywania uzupełnień protetycznych” pod redakcję prof. B. Dejak
Korony protetyczne mogą być wykonane, jeśli naddziąsłowo istnieje odpowiednia liczba tkanek pozwalająca na utrzymanie się pracy protetycznej. Jeśli ilość pozostałych tkanek jest zbyt mała (2-3 mm nad poziomem dziąsła) korona cyrkonowa może się nie utrzymać i taka praca nie będzie trwała, co wyklucza jej wykonanie.
Korony protetyczne mogą być wykonane, jeśli naddziąsłowo istnieje odpowiednia liczba tkanek pozwalająca na utrzymanie się pracy protetycznej. Jeśli ilość pozostałych tkanek jest zbyt mała (2-3 mm nad poziomem dziąsła) korona cyrkonowa może się nie utrzymać i taka praca nie będzie trwała, co wyklucza jej wykonanie.
